THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES

Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

Έγκαυμα


Η ζωή σου στα μάτια μου ξεκινούσε πάντα με τη δική μου γέννηση. Εσύ δεν είχες γεννηθεί ποτέ κι αν είχες γεννηθεί ήταν γιατί το πες, όχι γιατί σε άκουγα. Τώρα έχεις πάει σχολείο, σπούδασες, μεγάλωσες, παντρεύτηκες, βγήκες σε σύνταξη…
Σήμερα έκαψες το χέρι σου άσχημα, παραμορφώθηκε το δέρμα σου τελείως. Έψαχνα επίδεσμο κι εσύ δεν ήθελες, έβαλες μέλι στο έγκαυμα και μου είπες να φτιάξω καφέ να πιούμε. Καθίσαμε μαζί δύο ώρες σχεδόν και δεν παραπονέθηκες ούτε μία φορά κι ας έβλεπα το δέρμα σου να διαμαρτύρεται. Ήσουν τόσο ευτυχισμένη που ήμασταν παρέα που ξέχασες πόσο πολύ πονούσες. Εγώ φταίω γι' αυτό.
Σ’ αγαπούσαν πάντα τα κύτταρά μου, τώρα μαθαίνει και το μυαλό μου.