THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES

Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2011

Τζούρα.

Είδα αυτούς που κάθονται όλοι μαζί. Όλοι μαζι γιατί έτυχε πριν χρόνια να κάθεται ο καθένας μόνος του κοντά στους υπόλοιπους μόνους.
Τι βιασμένοι..Τους βίασαν βιαστικά, ούτε καν τους βασάνισαν. Τους άφησαν πληγές στην πλάτη που είναι μάταιο να προσπαθήσουν να γλείψουν. Γίναν ενστικτοδώς είδος αγελαίο ελπίζοντας υποσεινήδητα πως κάποιος ίσως φτάνει να χαηδέψει τη ραχοκοκαλιά τους. Αλλα μείναν στο ένστικτο, ανατρύχιασαν στο άγγιγμα και άφησαν τις πληγές εκτεθημένες. Τραγουδούν μαζί περιπέτειες μεθυσμένων ειδώλων, μολυσμένες με ιδέες καρκίνους και στολισμένες με σπασμούς των άκρων και βελάσματα. Γεύονταν μόνο τις ηδονές που χωράν ανάμεσα σε δύο δάχτυλα, τις βάφτιζαν εμπειρίες, τις έχωναν με μία σύριγγα στη γλώσσα κι έγλειφαν μανιωδώς μ' αυτή τα χείλη και τον ουρασνίσκο για να έχουν αποθέματα αν τυχόν τους τραβήξουν ξαφνηκά στο αποπνυκτικο οξυγόνο.
Παρανομούν όλοι μαζί. Κλαίνε όλοι μαζι. Γελάνε μαστουρωμένα όλοι μαζι, όχι γιατι το θέλουν όλοι μαζί, ούτε γιατι είναι δυνατοί όλοι μαζι, αλλα γιατι όλοι μαζί είναι ένα τίποτα ενω χώρια ίσως τους προσέξουν. Είναι βαρύ φορτίο το δάχτυλο που δείχνει μόνο εσένα.